دوستی می گفت:
دانشجو که بودم، بعضی از اساتید عادت به حضور و غیاب داشتن تعدادی هم برای محکم کاری دو بار این کار را انجام میدادن، ابتدا و انتهای کلاس .که مجبور باشی تمام ساعت را سر کلاس بنشینی.
هم رشته ای داشتم که شیفته ی یکی از دختران هم دوره اش بود.
هر وقت این خانم سر کلاس حاضربود،حتی اگر نصف کلاس غایب بودن می گفت استاد همه حاضرن و بالعکس، اگر تنها غایب کلاس این خانم بود و بس، می گفت استاد امروز همه غایبن.هیچ کس نیومده.
در اواخر دوران تحصیل ازدواج کردند و دورادور می شنیدم که بسیار خوب و خوش هستند.
یه روز خبردار شدم که دختره بر اثر تصادف فوت کرده.
پسره هم آگهی ترحیم بانو را با این مضمون چاپ کرده:
هیچ کس زنده نیست ... همه مردند...
سلام
خوبی؟
خوش میگذره گلپسر؟
غم انگیز بود
ولی تقدیرو نمیشه عوض کرد