رو به فردا RO be FARDA
**<مطالب خواندنی><عکسهای زیبا و کمیاب><سرگرمی><خبر><سینما>**رو به فردا RO be FARDA
**<مطالب خواندنی><عکسهای زیبا و کمیاب><سرگرمی><خبر><سینما>**درباره من
پیوندها
- جایت اینجا خالیست...
- ترنم تنهایی
- ذهن زیبا
- میثاق تنها
- صدف
- از جنس باران
- one miss call
- خودسانسوری
- ندای سحر
- زندگی تازه
- آیسان
- رویای زندگی
- قاصدک دلتنگ
- سیب سفید
- شنل قرمزی
- سجاد
- سحر
- شکایت
- آرزوهای بهاری
- رویاهای من
- یا امام زمان
- ملودی
- نیاز
- زندگی بارونی
- اموزش کسب درامد اینترنتی
- شعر و تنهایی
- حدیث عشق
- مژگان
- سیمین
- کافه سینما
- music-store
- ساحل
دستهها
جدیدترین یادداشتها
همه- پیره مرد مهربون...
- دست دادن...
- غمگینم...
- فرارررررر
- شما بودی؟؟؟
- استاد معین با چهره جدید و آهنگ جدید
- واقعا واسه این مردم متاسفم...
- مشکل گوز یک خانوم با شوهرش
- ﺳﻮﺕ ﻭ ﮐﻮﺭ
- مرگ دلخراش و غم انگیز یک دختر در تنهایی...
- شاکردوست در منزل
- شهاب تیام
- وانت ...
- نام امامزاده بیژن عوض شد
- زمینه ی دسکتاپ میلیون ها کاربر
- آدمه ﻏﻤﮕﯿﻦ
- تو مسله داداشی
- مقبره ی پوریای ولی
- چس مسقال
- فشار ریدن
- عبور دخدرا ممنوع !!!
- محسن مسلمان بازیکن جدید پرسپولیس و نامزدش
- گربه
- خاطرات سفر پیانیست کلاسیک ژاپنی به ایران
- ﮐﻼﭺ
- شال نازک
- محرم شروع شد
- صبح نامرد
- عشقه بینه منو پشه...
- مادر...
- خدایا...
- سلام به همه دوستای گلم
- احسان خواجه امیری و همسرش
- بالا رفتن از رختخواب
- off عشق
- خیلی تنهام
- میدونم برات سخته
- محبت
- پایان رابطه
- فرشته های معصوم
- با تشکر از معلم که خودشو پاره میکنه
- پیر مرد و دختر
- اسیر عشق
- آینده ای نه چندان دور..
- چطور ولم کردی
- اختلاف تصویر
- فاحشگــی
- قالیچه
- قیافه پسرا وقتی ازشون تعریف میکنی
- گوه نخور
بایگانی
- آذر 1392 26
- آبان 1392 4
- مهر 1392 1
- اردیبهشت 1392 161
- فروردین 1392 109
- اسفند 1391 104
- بهمن 1391 120
- دی 1391 175
- آذر 1391 237
- آبان 1391 104
- مهر 1391 74
- شهریور 1391 54
- مرداد 1391 58
- تیر 1391 68
- خرداد 1391 81
- اردیبهشت 1391 73
- فروردین 1391 31
- اسفند 1390 44
- بهمن 1390 42
- دی 1390 33
- آذر 1390 30
- آبان 1390 36
- مهر 1390 24
- شهریور 1390 24
- مرداد 1390 24
- تیر 1390 24
- خرداد 1390 14
- اردیبهشت 1390 12
- فروردین 1390 8
- اسفند 1389 6
- بهمن 1389 7
- دی 1389 5
- آذر 1389 15
- آبان 1389 88
- مهر 1389 27
۱۹سال بیشتر ندارد و در یک خانه فساد در دام ماموران گرفتار شد
۹
روایت دردناک را از زبان مونا بشنوید...
در ادامه...
19سال بیشتر ندارد و در یک خانه فساد در دام ماموران گرفتار شده است. فیلم گذشته‌اش را به عقب برمی‌گرداند و تلخی‌های زندگی‌اش را چنین به تصویر می‌کشد:
اسم من موناست و 19
ساله هستم. پدرم بنا بود. از روزی که به دنیا آمدم صدای دعواهای پدر و
مادرم در گوشم نجوا می‌کردند. مادرم عاشق پسر دیگری بود اما خانواده‌اش او
را به زور به عقد پدرم درآورده بودند. در دریای تلخی، کینه و درگیری بزرگ
شدم مادرم اصلا اهمیتی به من و خواهر کوچکم نمی‌داد. دیگر از این وضعیت
خسته شده بودم. حسرت دست محبت مادرم را می‌کشیدم. اما افسوس… افسوس که
مادرم تمام فکرش معشوقه‌اش علی بود. زندگی ما بخاطر وجود او سیاه شده بود.
نمی‌توانستم خیانت‌های مادرم به پدرم را تحمل کنم. از آخرش می‌ترسیدم اگر
یک روز پدرم می‌فهمید چه می‌شد. پدرم بخاطر کارش از صبح تا شب کار می‌کرد
مادرم هم در غیاب پدرم، علی را به خانه می‌آورد. گاه‌گاهی هم با او به
تفریح و گردش می‌رفت. دلم به حال پدرم می‌سوخت. بخاطر مادرم و بچه‌هایش
از صبح تا شب کار می‌کرد. اما چه بی‌فایده، شب‌ها هم با مادرم دعوا می‌کرد.
چون بی‌توجهی‌هایش را نسبت به زندگی و بچه‌هایش می‌دید.
بالاخره اتفاقی که می‌ترسیدم افتاد. یک روز که مثل همیشه علی در خانه ما
بود پدرم ناگهان سرزده وارد خانه شد. هیچ وقت آن روز را فراموش نمی‌کنم.
غوغایی به پا شد. علی با پدرم درگیر شد او را کتک زد و از خانه فرار کرد.
مادرم هم با او رفت. پدرم فردای آن روز تقاضای طلاق داد. بیچاره حتی
شکایتی هم از مادرم نکرد. در همین گیرودار بودیم که پدرم از غصه دق کرد و
مرد. شاید هم فکر آن صحنه که مرد بیگانه‌یی در خانه‌اش بود، آزارش می‌داد.
بعد از مرگ پدرم، من و خواهرم مجبور شدیم پیش مادرم برویم. مادرم هم
نگذاشت چهلم پدرم بگذرد، با علی معشوقه‌اش ازدواج کرد. علی اخلاقش بسیار
بد بود. چون مواد مصرف می‌کرد، مادرم را کتک می‌زد. من و خواهرم را عذاب می‌داد.
یک بار هم علی مشغول کشیدن تریاک بود که من با او درگیر شدم با سیخ
پاهایم را سوزاند. به گریه افتادم. مادرم هم به جای اینکه برای دخترش
دلسوزی کند با صدای بلند از من خواست که به اتاق دیگری بروم آن شب تا
صبح گریه کردم و می‌گفتم چرا باید سرنوشت من این گونه می‌شد. چرا در این
خانواده متولد شدم. چرا پدرم مرد و…
آن شب تمام وسایلم را جمع کردم، تصمیم
گرفتم از خانه فرار کنم. صبح زود، وقتی مادرم و علی خواب بودند، از آن
خانه بیرون آمدم. احساس آرامش می‌کردم گویا کبوتر قلبم آزاد شده بود و در
آسمان پرواز می‌کرد. نمی‌دانستم کجا باید بروم ولی خیالم راحت بود که از آن
شکنجه‌گاه خلاص شده‌ام.
به خانه عمه‌ام رفتم. اما عمه‌ام آنقدر مادرم و علی را نفرین کرد که از
آنجا ماندن هم خسته شدم. از آن خانه راحت شده بودم، اما عمه‌ام باز حرف
آنها را می‌زد. یک شب بیشتر نتوانستم تحمل کنم. فردای آن روز از خانه عمه‌ام
بیرون آمدم. نمی‌دانستم کجا باید بروم. نه پولی داشتم، نه جایی برای
زندگی.
لباس پسرانه می‌پوشیدم و در دستشویی پارک‌ها می‌خوابیدم. یک شب در دستشویی پارک با یک دختر فراری که سرنوشتش مثل من بود، آشنا شدم. او می‌گفت با پسری دوست شده که به او قول ازدواج داده است. گاه‌گاهی هم به خانه‌اش می‌رود. از من خواست که به خانه دوست پسرش بروم. فردای آن روز به آنجا رفتیم. خانه بزرگی در مرکز شهر بود. در آنجا دختر و پسران زیادی رفت و آمد داشتند. آن وقت فهمیدم که آنجا یک مرکز فساد است. رییس خانه فساد پیرمرد سرحالی بود که با نوه‌اش همان پسری که به دوستم قول ازدواج داده بود آنجا را اداره می‌کرد. از من خواستند که خودفروشی کنم و در آنجا بمانم. من هم مجبور شدم قبول کنم. چون جایی برای ماندن نداشتم.
هر شب مرا به مردان سن بالا اجاره می‌دادند و پولش را پیرمرد (رییس خانه فساد)می‌گرفت. آن دختر هم که در دستشویی پارک با او آشنا شدم وسیله‌یی بود تا دختران فراری را به دام بیندازد. به هرحال گرفتار آنجا شده بودم. از خودم بدم می‌آمد. از زندگی‌ام، آنقدر آلوده بودم که دلم می‌خواست بمیرم. همیشه با خود می‌گفتم اگر من یک پدر و مادر دلسوزی داشتم در این زندان سیاه نبودم. کاش حداقل پدرم زنده می‌ماند، محبتم می‌کرد. آه که چقدر به دستان نوازشگر پدرم نیاز داشتم. اما نمی‌دانستم چه کار باید بکنم. نه راه پس داشتم نه راه پیش.
آنقدر در دریای آلوده غرق شده بودم که دیگر به هیچ چیز و هیچ کس فکر نمی‌کردم، بی‌خیال شده بودم. باید تسلیم سرنوشت می‌شدم. چند ماهی گذشت و یک روز ماموران به آن خانه ریختند و مرا هم دستگیر کردند. شاید دیگران از این جمله من خنده‌شان بگیرد، اما دلم برای مادرم هم تنگ شده ، شاید شکنجه‌گاه آن خانه بهتر از آلودگی و گناه بود. اما او چقدر بی‌محبت بود. انگار از محبت مادری بهره‌یی نبرده بود. او حتی بعد از فرار من به پلیس هم مراجعه نکرده بود که از آنها بخواهد بچه‌اش را برایش پیدا کنند. بعضی اوقات به خودم می‌گویم او مرا فدای معشوقه‌اش علی کرد. دلم برای خواهر کوچکم هم تنگ شده، دوست دارم بدانم که الان چه می‌کند. آیا علی باز هم او را شکنجه می‌دهد. ولی دلم می‌خواهد تحمل کند تا سرنوشتی مثل من نداشته باشد.
دختر جوان به فکر فرو می‌رود، بعد از چند دقیقه ادامه می‌دهد: بزرگترین آرزویم خوشبختی خواهرم است. دوست دارم زودتر از زندان آزاد شوم. پیش خواهرم برگردم. هر دو کار کنیم و خرج زندگی تامین شود. چه رویاهایی داشتم. دوست داشتم درس بخوانم، برای خودم کسی بشوم. اما نفرین بر این روزگار که مرا پشت میله‌های زندان انداخت
آدم وقنی این مطلبا رو میخونه نمی دونه چی نظر بده...اگه ما جای این دختر بودیم چی کار می کردیم..این دختر مشکل خانواذگی را داشته و توی این را رفته اما من هزاران جوان دیدم که بذون هیچ دلیل و شاید خوشگذرونی های زود گذر غرق در این راه شدن....تعداد گرگ ها زیاد شده و جوان های محدود شده و سر کوفت شد زیاد......
دلم خیلی به حال این جور آدما میسوزه...بچه های بی گناه با نادونی این جور خونواده ها زندگیشون تباه میشه...خدا لعنتشون کنه
مشکلات که در هر خانواده ای هست ...اما اگه تو کشورمون به جای اینهمه گشت ارشاد اورژانس مددکاری اجتماعی داشتیم و خانه های تیمی بهورزی کار جوونامون به اینجا نمی کشید...سلام خوبی؟ سر نمیزنی؟